Food Review: Persia Grill (Sky Garden, SM North Edsa)

Opo, kumakain din ako ng real food.



Baka akala nyo puro T!$3 lang ang kinakain ko.



Choz.



Anyway, rumampa ang lolah nyo sa Quezon City recently at dahil matagal ko ng gustong kainin ang may-ari ng restaurant na itetch, naisipan kong dito na lang kumain.... sa Persia Grill.


I was expecting to be served by no less than the owner himself with this 'uniform'....





















Hahaha! Wishful thinking lang naman ang bruha. Kasabayan ko dati sa gym 'yan at may lingering emotions pa ang reyna. In short - 'pagnanasa.' choz.


Heniway,


Walang katao-tao ng dumating akey. Sunday ng 12:30pm yon kaya i was expecting na may lunch crowd na. May dumating namang 2 pa kaya naging 3 kami. Hindi naman kami pwedeng mag-orgy don ng 3 lang. And besides hindi ko type yung mhin na kasama nung bilat. Choz.


Humahaba ang kwento.



I called the waitress and I ordered Mozarella Cheese Puffs (P95.00) for appetizer.























Disappointed agad ang lolah nyo. Dapat ang tinawag dito ay Mozarella Cheese Pufffft!


First, it was greasy at sobrang kunat. Maygash. The 'dough' they used is soo kapal (and kunat nga) and the mozarella cheese filling is very little. The cooking oil, (where the mozarella puffs were deep fried, i supposed) will spill alongside the mozarella cheese when you cut it.


Hanung lasa? Well, mas value for money pa ang P55.00 two-slices pizza ng Pizza Hut.


For the main course, i had the Grilled Lamb Chops with Dolmeh (P335.00). The waitress asked me how i want my meat cooked and i told her "medium rare".


This is what i got.






















Pakshet! If this is medium rare, eh hanung hitsura ng well-done?


Uling?


Gusto ko sanang isoli yung food pero kiber na lang, nilafang ko na.


And i thought the 'surprise' is over.


I realized that 70% of the steak is actually chunks of bone.



















Hey, the last time i checked, tao pa ako at hindi Siberian Husky. Shushal! Hihihi.


Kung tatanggalin ko pa 'yung sunog na part, eh kapiranggot na lang talaga ang matitira sa inakay ng tupa na itetch.


The size and the quality of the meat and how its cooked is far-cry from the image in their menu. They must have just seasoned the meat with salt because I couldn't actually determine if it was marinated, herbed or spiced prior to grilling because the burnt taste overpowers the distinct gamey flavor of the lamb. Wait, nag-nosebleed akey. Hihihi!


















The Dolmeh is actually good. Not as good as Cyma's but i kinda liked it.


And another thing i noticed is that considering there's just 3 of us eating in their restaurant, the entire floor was filled with smoke eh wala namang nag-tsi-chicha o shisha. whatevah.


They must really fix their exhaust system.


But the food is a greater concern.


I actually felt i was cheated! Despite the fact that i was using my Groupon voucher (P400.00 worth), i think yung price ng meal ko eh hindi commensurate sa quality ng food.


I told the waitress my comments at tumango-tango lang ang bilat.


She then asked me if i will order dessert pero i decided to not prolong this unsavory experience.


Enough na ateh.


And yes, i am the BBB.


Big Bad Blogger?


Nope.


Balowptuwus Beki Blogger.


Char.


.....................

I used my Sony Ericsson C905 camera phone to take these pictures. :)

Kargadors

... they are not.





















Nagsimula na akong maghakot last Saturday.


First part pa lang 'yon.


And while they are making hakot my sushal gamit, i can't help but mag emote ng slayt sa balcony...



Adoray: "Wala po tayong balcony senyora."



Me: "Gagah, tumahimik ka dyan. Moment ko 'toh."



Kaya naman like a tru-blue material gurl....



Inawit ko ang "Don't Cry For Me Argentina."



Feel na feel.



With matching teardrops.



And right on cue, natapos ang unang batch ng pag-karga ng gamit ko sa rented truck.



Hayyyy......



Going back to kargadors.



Type ko talagang magpa-karga sa kanya....

























Kahit obernayt.



Kahit buntong-hininga lang ang pahinga.



Kahit ma-operahan ako gaya ni Friendship.



Oooops, sorry. Hahahaha!



Kaya naman...



Joross....



Kargahan mo ako.



Please...



Pramis i'll be willing, flexible and able.



Choz.



:)

posted under , , | 15 Comments

Pang-Alis Umay

Maiba naman.







Baka kasi isipin nyo.... puro ako kahalayan.



Slayt lang.



Hindi pa naman to the highest level.



Choz.


Pramis, ang dami kong tawa dito sa videong ito.


Diddy Lama?


Hahaha!


Anyway, happy weekend guys!


Ay teka, bear with me muna.


May isa lang akong tanong sa kanya...



















Will you be my ROOMMATE?


:)

Boarding House Uli




"Halika, pasok ka." paanyaya nya.


Me: "Ilan ho ba sa isang kwarto?"


Him: "Apat."


Me: "Pwede hong makita?"


Him: "Halika, sumunod ka sa 'kin."


Pag-akyat ng hagdanan ay tumambad ang tatlong pintuan. Binuksan ng may-ari ang isa.


Him: "Dito na lang may bakante. Dyan sa baba..."


Subalit hindi ako sa bakanteng kama napatingin, sa halip sa kabilang kama na kung saan ay may isang lalaking nahihimbing. Nahuli ng may-ari ang aking tingin. Napangiti sya.
























Him: "Ah, sya si Jojo, call center agent yan."


Tila ako natuyuan ng laway.


Me: "Ah... eh... magkano na nga po ang upa?"


Him: "Two thousand five hundred a month. One month advance plus one month deposit. Kasama na ang tubig at kuryente. Libre na rin ang wi-fi."


Me: "Pwede hong makita ang banyo?"


Him: "Nasa ibaba, halika, sumunod ka."


Maayos naman ang bahay, halatang pinag-sinop. May common areas na maluwag at mukhang safe naman ang area. Puro working professionals daw ang nangungupahan. Bukod tangi pala ako......... isang title holder. choz. hihihi!


Habang nilalakad namin ang papuntang banyo.


Him: "Pwedeng tumanggap ng bisita until 9pm, pero hanggang common areas lang. Bawal sa kwarto."


Teka, nasa hitsura ko ba na nagpapasok ng bisita sa kwarto???? Excuse me noh!


Him: "Oh, heto na ang banyo...."

















































Huminga ako ng malalim...


Me: "Heto na po ang one year advance at one year deposit. Nasa gate nyo na po ang gamit ko, lilipat ako ngayon din."



Him: "Huh?"


Me: "Pwede na ho bang mag-shower? Hihihi!"



...............................................................


At ang pinaka-masakit sa lahat... ako ay nagising.

:)








Boarding Haus?


Sabi ni Friendship, what if kung mag-bedspace daw kami?


Haller????


Bedspace?


Ohmaygash!


Seriously?!?


Ayoko sa masikip, ayoko sa mainit, ayoko sa putik!



No way!



Walang privacy. Walang sariling banyo. You share a room with complete strangers.



Friendship: "Ayaw mo? O sige ako na lang, ganitetch ang mga magiging boardmates ko..."




















homay......




















Me: "Adoray!!!!"


Adoray: "Yes, madam...."


Me: "Maghanap ka na ng bagong amo, mag bo-board na lang ako!!!"


choz. :)


Exodus


Na-realized ko, na sa mahigit sampung taon kong paninirahan dito sa apartment ko, I have accumulated so much stuff.


Mga bagay na hindi ko mabitawan.


Oo, parang titi lang.


I started packing things nung Sunday.


Kasabay ng pagbabalot ng dyaryo sa bawat babasaging gamit ay tila eksena sa Glee na kasabay kong inawit ang.......


"When i think of home, i think of a place

Where there's love overflowing

I wish i were home, i wish i was back there

With the things i've been knowin'.....



Yes, it was a Barbra night. At ako si Rachel Berry doing a magnificent rendition of that song. Isang droplet ng luha ang pumatak sa aking left eye in a very slow motion at nag-pause for a while ito sa aking chin before it finally fell.


............................


Moving on.


Immediately, napuno ko na yung 9 na malaking plastic crates.


Sash at korona ko pa lang ‘yon.


Choz.


My art collections. Hohdevah! Cultured ang lolah. Pero walang ka-art-art ang pagka-wrap. Hihihi!











My books, magazines and wholesome DVDs. Nasa tightly-sealed container yung mga may kalaswaan. Hihihi!











At iba pang worldly possessions.... oo, ako na ang maka-mundo.











Eh sila, babalutin ko pa ba? Parang mas ok na 'wag na. Hihihi!












So, I ask our driver to bring me 9 more crates.


Para naman sa skeletons in my closets. Hihihi!


Friendship and I have been looking for a new apartment pero walang pumasa sa aming standards.


Etchos uli.


Friendship works in Ayala.


I spend most of my time in Manila na.


So, our option is to meet halfway.


At ang interpretation ni Friendship ng “meet halfway” ay maghanap ng apartment sa bandang…………… Paranaque.


Adik sa Sioktong ang vakla.


Or na-overdosed yata sa hada.


Well, hindi naman ako ganon ka-worried.


My boss offered me a place within the compound of our production facility.


Ayoko.


Paano naman ako lalandi nyan, aber.


Worst case scenario…


Babalik ako sa aking pinanggalingan.


Sa aking mga magulang.


Because I believe in the saying that…


Home is where the….. parents are.


I, thank you.


Mwah!


Haaayyyy….. streyssssful talaga.


I need distractions uli…..


Ayyyy... ayun.


Hihihi!


Koya, waaaaiiiiiiiittttt!



Itigil Na Ang Contest!


Dahil s'ya na ang vonggang WINNUR!






Maygash!





















Pag-i-ipunan ko talaga sya...


Hihihi!


:)



Iskemverlu



Isang hapon, matapos i-meet ang isang friend sa Greenbelt, pinadpad ako ng aking mga paa sa.... Landmark.


Napukaw ang aking atensyon ng mga dagundong ng tambol.


May kaganapan.


May Mardigras chuchu pala.


At ako'y natigilan ng mamasdan ang chumecheverlung si ateh.

























Bigay todo sya sa pag-indak...


















Walang kyeme, kembot dito, kembot doon.


















Nababanaag ko ang kagandahan nya... malamang mas maganda pa sya noong kabataan nya...



















Todo ang tambol at kalansing ng mga instrumento...

















At napukaw nya ang aking atensyon...


















Simpleng nilalang para sa mala-dyosa kong kagandahan...



















At isa lang ang pumasok sa aking isipan....


"Wow, ulam!"

















:)


Wrong Spelling




















It should be "hanggang" not "hangang".



Haynaku....



Erase! Erase! Erase!



Buti na lang koya, mukhang yummy ka.



Eh si bilat? kiber, buti na lang henna! choz.


posted under | 27 Comments

Sayonara Balurski


It’s inevitable.


Ang balur na aking minahal at naging tahanan/motel/parausan/landian/toknakan ay akin ng iiwan.










Sampung taon humigit.


Napakadaming ala-ala ang kasama nyang maiiwan.


Why?


Kasi, nabenta na sya sa halagang…. hold your breath….


10 million pesosesess.


Three years na rin syang nasa market.


Gusto ko sanang bilhin, kaya lang.


P9.9M lang ang cash ko.


Coins pa.


Ayaw tanggapin ng may-ari.


Choz.


So by 15th of June… I will be homeless... and so is Friendship.


Kaya naman nag-panic ang aming etchoserang alila.


Adoray: “Hallerr? Madam, saan tayo titira?”


Me: “Pwede ba, 'wag mo ng problemahin yan, yung labada mo ang isipin mo.”


Adoray: “Why can’t we just rent an Italian Villa in San Lo?”


Me: “Bruha. 'wag mo kong guluhin. Nag-iisip akey.”


Adoray: “Whatever!”


Kaya naman Friendship and I are looking for a new balur to rent. Ayaw naming maging katawa-tawa sa paningin ni… Adoray - ang matapobreng julila.


Reputasyon na ang nakataya dito.


Kahit magbenta ako ng laman…


Tocino, longganisa at kikiam.


Keri ko na ‘yan.


'Wag lang ang aking puri.


Ang mahalaga, makakita kami ng balur na matatawag naming tahanan…


.....motel/parausan/landian/toknakan.


Homaygash… I am so…. preysured.


I need some distraction.

















Ayyyy... distracted na 'ko. Hihihi!


I sooooo love karugs na.


:)






Mr. Flawless


Ayokong tumabi sa kanya...

























Dahil magmu-mukha akong....



















...oo, sariwang-sariwa. choz.






posted under | 23 Comments

Nang Magharap Ang Mga Lolah


And I thought never itetch magaganap...







Humiyas sa Pahiyas!


Rampage ang lolah nyo kahapon sa Lucban, Quezon para sa taunang Pahiyas.


Pers taym kong makarating sa festival na itey kaya naman eksayted aketch. Hihihi!


Matagal ko ng ambisyong makapunta ditey kaya naman ng matapat ng Sunday ang Fiesta, gora na ang reyna.


We left Makati around 4:00am at dumating kami sa bayan ng Lucban ng 7:00am. Which is kasabay lang ng paglabas ng prusisyon. Since wala ng time, hindi na ako nakapag-gown.



Ang Pahiyas ay ginaganap kada May 15, regardless kung anong araw sya pumatak. Ito ang feast day ni San Isidro Labrador. Bumabaha ng turista, local at foreign, sa bayan ng Lucban tuwing sasapit ang Pahiyas Festival. At dahil nga nataon ng Linggo, sobrang dami ng tao. 70% yata ng may DSLR camera, nandun. Kaya naman nanliit si Baby Nikkon ko. Hihihi!



Tampok sa nasabing kapistahan ang mga tahanan na pinalamutian ng nag-gagandahang mga dekorasyon gawa sa prutas, gulay at kiping. Ang kiping ay gawa sa giniling na bigas na pinatuyo sa korteng dahon at ginagamit na adorno sa taunang kapistahan.



Popular din ang Lucban longganisa. Dati rati, amliliit lang ang longganisa nila, pero now, they have bigger version. Impeyrness, nakadalawang longganisa ako. Hihihi!



Grabe ang ingenuity at creativity ng mga taga Lucban. Sobrang colorful at taray ng mga dekorasyon. Talagang mamamangha ka sa likas nilang abilidad na gumawa ng mga bagay mula sa kanilang inaning pananim at gamitin itong palamuti sa kanilang mga tahanan.



Sobrang gaganda ng ayos at palamuti kaya naman, dinarayo talaga sila.



Kaya naman, dinayo ko talaga ito at pinaghandaan. Labas ng camera at shoot, shoot, shoot!!!


















Smile, you're on Chuni's camera. choz. :)


















Lingon ka sa kanan, nandito lang akey....


















Salamat sa telephoto lens. :)

















Ummm... foreign delicacy!


















Kuya, saan masarap bumili ng longganisa?


















Heto ang P20.00 pamasahe ni Ate.


















Thirty minutes kitang in-stalk, hindi ka man lang humarap.


















And then i met my pers lab...


















Ay pagod pa akey... bukas na lang ang peyctures ng Kiping.







Caption This


Aha!!!

























posted under | 18 Comments

Larawan


Noong una ko pa lang syang nakita, tila ako ay na malik-mata.



























Hindi man labis sa karaniwan ang kanyang katangian, pinukaw nya ako ng kanyang simpleng kakisigan.



Ang matipid nyang ngiti na 'tila mo'y may bahid ng pait.



Ang malalim nyang mga mata na may isang libo't-isang nakatagong istorya.



At ang kanyang balat na dinampian ng halik ng araw.



Oo, isa syang masahista.


























Subalit noong panahong 'yon ay hindi pa ako handang kunin ang kanyang nilalakong serbisyo.



Hindi pa ako sanay.



Wala pang muwang sa larangan..... sa takbo ng kalakaran.



Kaya nagpasya akong itago ang kanyang numero at larawan. At umaasang darating ang panahong akoy makakaipon ng lakas ng loob upang sya ay tawagan...



At ng dumating ang takdang araw...



Hindi na gumagana ang numero kong tangan...



Nakaramdam ako ng hagupit ng panghihinayang.



Kung nasaan ka man...



Kahit hindi man pinag-tagpo ang ating landas...



At sakaling makarating man sa iyo ang aking kwento...



Gusto kong iyong malaman...



Hindi man dumating ang panahong ikaw ay masilayan...



Tangan ko pa rin, ang iyong larawan.



At kung iguhit man ng tadhana na ika'y matagpuan...



Iyong tandaan, reading-ready na ako sa isang matinding chorvahan.



Cum to mama.






Summertime



summertime
and the living is easy
fish are jumping
the cotton is high


















oh your daddy's rich
your mama's good looking
i said hush little baby
don't you cry




















one of these mornings
you're bound to rise up singing
then you'll spread your wings
and take to the sky
but til that morning
nothing's going to harm you no
with daddy and mama standing by

























summertime
and the living is easy
fish are jumping
the cotton is high
oh your daddy's rich
and your mama's good looking
i said hush little baby
don't you cry...




Newer Posts Older Posts Home
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Kumonek!

E-mail/Facebook: misschuniverse@yahoo.com
Twitter Account : misschuniverse

Tungkol sa Reyna

My photo
The universe is my kingdom, and i am the Queen!.... ahhmmm, that's a tall order pala, sige na nga 2nd Princess na lang. ;-)

Mga Fellow Beauty Queens

Popular Posts

Weblogs

Blog Directory for the Philippines

TopBlogs

Personal - Top Blogs Philippines

    View My Stats

Recent Comments