Mga vakla, ito ay isang kwentong fiction lang ng isang baklang haliparot na itago na lang natin sa pangalang Chona. I repeat.... PIKSHYONNN!

...............................

Nag – decide ang baklang si Chona na hindi na sumama sa mga kaibigan nyang pupunta sa beach noong nakaraang summer. Kapos kasi sya sa budget pero syempre hindi na nya sinabi ‘yon kasi baka okrayin lang sya. Hindi nya feel matawag na purita. Naisip nya na umuwi na lang sa probinsya nila sa Batangas. Opo, isa syang Batangurlash.

Kaya noong umaga ding ‘yon, bitbit ang kanyang Louis Vuitton Cruiser Bag- na binili nya nang nagdaang pasko sa Vira Mall, sumakay sya ng bus sa Buendia.

Pagbaba sa istasyon ng bus ay nag tricycle pa ang muret kahit pwede namang lakarin. And take note, special trip - walang kasabay.

Habang tinatahak ang kalsadang papunta sa kanilang bahay ay nasamyo nya ang sariwang hangin at nasambit nyang…

“Fresh air…” sabay ngiti at sumilay ang kanyang mapuputing ngipin na bagong bleach lang.

Parang kumurap lang sya at hayun nga, nasa balur na nila sya. Tila isang modelong nag catwalk ang bruha habang naka angkla sa braso ang Louis Vuitton at nag-beso sa nanay n’yang noong oras na ‘yon ay nagta-tahip ng bigas.

Konting chika.

Makatapos mag-tanghalian, naisip niyang umidlip muna..

Nang magising ang bida mula sa kanyang siesta, nag-ikot-ikot sya sa bakuran. At tila namalikmata ang bruha. Dahil sa harapan ng kanilang bakuran ay may isang nilalang na nakatayo, naka-sando at may katawang mukhang anytime ay tutubuan ng abs.

Anyway, nakatayo ang hombre habang nakikipag-usap sa cellphone. Hindi naman nauunawaan ni Chona ang topic since a few meters ang distance nila.

Pawisan ang lalaki at tanging pulang basketball shorts lamang ang saplot. Hinagod nya ng tingin mula ulo hanggang… napa birds eye view si Chona at napa-nganga…

Parang ganito lang ang nakita nya…

Uuyy, hindi sya yang picture na ‘yan ha. Pagsasalarawan lang ‘yan. Fiction lang itetch, remember.

Bakat na bakat lang naman ang Pocketbell ni kuya!

Bising busy ang lalaki sa kausap sa telepono at paminsan minsan ay nagkakamot ng tiyan. Kaya naman ang bruhang bida ay kandahaba ang leeg sa pagsipat. Gumamit pa ng props at hinila ang hose ng tubig at nagsimulang mag-dilig ng halaman para hindi mahalata.

Sabi nya sa sarili nya…

“Mahabaging dyosa ng mga bekis syan na ba? OMG, kung sya ang ipinagkakaloob nyo para sa akin... i'm accepting!!!”

Kulang na lang ay tumulo ang laway ni Chona everytime sumisilay ang treasure trail ng papable na tambay.

“Ang bakat! Ang bakat bakat!!! Kabisado ko na ang hugis, kabisado ko na ang laki, kabisado ko na ang haba, kabisado ko na ang shape ng ulo…. Kabisado ko na!!!!

Sino ba ang lalaking itetch ang tanong nya sa sarili nya? Hindi pamilyar ang tabas ng fez. Parang alien lang sa kanilang barangay.

Hindi malaman ni Chona kung lalabas ba o magpapakilala sa poging mama. Dala ng ka-alembongan, nalimutan na n’yang nagdidilig nga pala sya ng halaman. Kasehodang malunod ang orchids ng nanay nya sa bumabalong na water.

Isang malakas na busina ng truck ang gumulat sa mutya.

Kasabay ng “honk” ay napatabig sya sa hawak na water hose. Nagwisikan nang water at na-anggihan ang lalaking may kakaibang… bukol.

Napatingin sa kanya ito ng matalim at biglang umalis. Muntik nang mabatukan ni Chona ang sarili nya. Hindi na sya nakapag-sorry or kahit beso man lang sa lalaking binansagan nyang FELIX….

Felix bakat.

At pumailanlang sa ere ang awiting...

Sayang ngayon lang tayo nagkatagpo,

Ngayon na rin magkakalayo;

Bakit kaya

Minsa'y sadyang kay damot ng tadhana...

Nagtanong-tanong si Chona sa pinsan nya at nalaman nyang boyfriend pala si Felix ng kapitbahay nila sa likod at nagba-bakasyon din.

May dyowa na sya? Oh sayang talaga… hindi pa man... heartbroken na ang bruha.

Pero ang ating bida ay naniniwala sa kasabihang….

“Kung hindi pa kasal… ay hindi pa bawal”

Kaya naman hindi sya sumuko. Subalit ang lahat ay mau-uwi rin pala sa siphayo…

“Ang sakit! Ang sakit, sakit!!!” at nag-internalize sya.

Ganito ang nangyari:

Kumakain ng tig be-benteng halo-halo sa katabing tindahan si Chona ng makita nyang papalapit ang lalaking may mahiwang bukol.

Naka sando ito’ng muli at naka dilaw namang shorts.

As usual bakat.

BakaT na bakaT!!!

At sa unang pagkakataon ay nadinig ya ang boses ng papa.

“Pabele nga ng halu-halu. Yong regolar lang tig Piptin”.

Muntik ng malunok ni Chona ang buo-buong sago at pinipig sa tindi ng accent ng future papa nya. Pero hindi naman sya agad nawalan ng gana, bagkus ay inisip nyang…

“Accent lang ‘yan, laman-tiyan pa ‘rin yan.”

Lakas loob syang nagsalita….. at umalembong na ‘rin.

“Ikaw pala yung boyfriend ni Mia”.

“Aku nga. Ekaw yong nam-basa sa aken kahapon ‘de ba?” sagot at tanong ng lalaki.

“Uy sorry, di ko naman sinasadya ‘yon para na-anggihan ka lang.”

“Okey lang, nagolat lang ako.” sabay bigay ng matamis na ngiti.

“Ano na nga pangalan mo?” usisa ng Chona.

“Geo.”

“Gio?”

“GEO!”

“Ah, Geo. Akala ko Felix.”

“Felex? Baket naman Felex?”

Nangiti ang Chona ng pagkatamis-tamis matamis sabay sabing.... “wala lang...”

“Wird ka pala no?”

“Wird?”

“Oo wird!”

Napaisip si Chona ng sandali.... “aahhh... weird!”

“Yon nga sabi ko!”

Buti na lang pasensyosa ang lolah mo kung hindi baka binatukan nya na ang hombre ng panggadgad ng yelo.

Change topic ang drama.

“E bakit naman ‘di ka nag special ng halo-halo para may ube at leche flan?”

“Ukey na to, pang alis-enet ba.”

“Nag-iinit ka?”

“Sera! niluluko mu na aku ha.”

“Hindi a. Sabi ku lang kung naiinitan ka?”

“Slayt lang.” sagot nya.

Tila na deplete ang stock ng pasensya ng Chona. Mukhang mahihirapan sya. Hindi ito kakayanin ng powers nya. Kaya ng tuluyan nang nag walk-out sabay sabing...

“It’s your lost, not mine...”

“Anu senasabi mu?” tanong ni Geo.

“Ahhh wala... matutulog na lang ako!”

At doon natapos ang mahal na araw ng bruha.

Oo, hindi lahat ng attempt ay successful. Ganyan ang life, wag mag mukmok, so find na lang ng next target kumbaga.

............................

Happy weekend mga kafatid. Fiesta ng Don Bosco sa amin sa Makati Cityyyy! sa Linggo. Halina, punta kayo. Char!