*******


Dahil perstaym kong sasakay ng Cebu Pacific, kinakabahan akez.



With all the bad things I heard from friends and these people, can you blame moi?



'Di ko kasi bet ma-delay or ma-cancel ang flight.



Eh I am looking forward, with matching somersault pah, sa vacay na itey sa Cagayan de Oro at Camiguin.



Kaya naman before the flight, nag-alay akez ng apat na slightly hairy itlog ng aking friendly kapitbahays to shooo away the malas. Hihihi!



And since manggagaling pa akez sa land faraway papuntang airport, gorla na akez ng alas-4 ng madaling araw.



8:10am kasi ang flight.



Buti na lang na-importa ng aking Inay si Pando at ang kanyang kalabaw para itawid ang beauty ko, sampu ng aking Rimowa luggage sa tatlong ilog, mga palayan at half a mountain.



Um-"oo" kaagad itong si Pando ng malamang ihahatid ako. Bet na bet nya kasing matikman ang aking alindog at ma-dilaan ang aking Mikimoto Pearl.



Kasi nga may HD sa akin yang si Pando.



Uu, HD as in High Deypinisyon!



Kung hindi mo na-gets, sorry. Mag-iodized salt.



Hihihi!



Chos!



Mashado yatang na-excite itong si Pando at matapos naming tawirin ang bukid, gusto akong ihatid hanggang airport.



Kaso mo, hinarang kami pagpasok ng NAIA Terminal 3.



Bawal daw ang pet.



Despite the fact na sinabi ko sa mga security guards na Pando is not my pet!



So as not to argue anymore, iniwan ko na lang si Pando at ang kanyang kalabaw sa Resorts World.



Doon muna sila nag check-in while waiting for my return.



Char.



Pagdating sa airport, nakita ko na agad si Raki.



Ang early!



Doon na yata natulog sa airport ang beki.



Hahaha! Char.



Nagsalubong kami at nag-beso.




Raki: "Friend, nag-web check-in na akez para sa atin."




Me: "Aw really? Teka ano ang seat number ko? Baka pangit? Baka sa dulo? Papapalitan ko."




Raki: "Maganda. Katabi mo ang piloto"




Me: "Ohhh! Hihihi! So kakandong ako sa kanya?"




Raki: "Opkors!"




Me: "Halika mag pray tayo."



Raki: "Para saan?"



Me: "Na sana malakas ang turbulence. Para masulit ang kandong. Bumpy ba 'teh. Hihihi!"



Raki: "Fuki moh."



So, after endorsing our bags, naghanap na kami ni Raki ng first-class at shusyaling restaurant para mag-breakfast.



Ayun, lumafang kami sa Jollibee.



Punyetang airport.



Wala man lang Mang Inasal para eat-all-you-can ang rice.



Chos!



Bigla kong na-alala.




Hindi ko nga pala dinala yung crown ko.




Kasi 15 kilos lang ang baggage allowance.



Ganon? Sanitary napkin allowance ko pa lang yon for 3 days ah.



At 17 kilos ang korona ko.



So keribels na, priority ang pasador ng lolah. Heavy days ko yata.



Ang mahalaga, maka-rampa.




At nawala naman ang aking pangamba.




Lumipad naman on-time ang Cebu Pacific...



...na bound to Hong Kong.



Hahaha!



Etchoserang airplane.



Syempre, habang naghihintay sa boarding area, left and right ang mga mata ng dalawang engcantada. Naghahanap ng papables na makakasabay sa flight.



Wala mashado.



Haynaku, kinakabahan uli ako.




Baka walang cutipie sa CDO ha.




Ma-imbey lang ang beauty ko.



Nang ilang sandali pa, in-announce na boarding na.



"Ladies and Gentlemen, Cebu Pacific flight XXX bound to Cagayan de Oro is now boarding. Passengers who are tall, beautiful, and oozing with sex appeal are to board first."



So, tumayo na akez at nag-paalam kay Raki.



Me: "Pano 'teh, mauna na akez? See you tomorrow."



Raki: "Gagah! Senior citizens daw ang mau-una."



So naupo ako bigla.



Me: "Haiiist, so bukas pa akez makaka-travel?"



Char.



Noong pumasok na kami sa tunnel, akala ko naman, diretso na kami sa plane.




Pinababa pa kami sa tarmac.




Akala ko 'rin dahil simple lang ang outfit ko, hindi mashadong makakatawag pansin ang aking aura...

























Kaso, nakaka-ilang hakbang palang akez, nakarinig na ako ng mga gustong magpa-picture.




Syempre, ayokong masabihang suplada kaya pose naman agad akez.




Yung eroplano pala gusto nilang picturan.




Haynaku.




How barriotic.




Char.




The flight was okey naman. Except na parang ameteurish mag landing ang pilot. May sadsad factor. Feeling ko burado na ang tread ng gulong ng airplane sa pagka bumpy ng landing.




Heniey, after an hour and a few minutes nga (di ako shure. hahaha) dumating din kami sa Lumbian Airport.




It's your typical provincial airport. May maliit na departure at arrival area at ilang souvenir shops.




Aktwali, parang living room lang ng quarters ni Adoray.




Hihihihi! Chos!




Supposedly ay sasalabungin kami ni JR sa airport. He was there kasi ahead of us.




Pero nagbago ang plano.




Magkita-kits na lang daw kami sa Limketkai Mall.




Lapitan agad sa amin ni Raki ang mga thunders at mashobang kalalakihan.



Akala ko iga-gang rape kami right then and there.




Mag-a-alok lang pala ng taxi.




Hindi muna kami nagpadala sa mga advances nila. Char. Chakaness kasi ang mga draybers.



Sabi ko kay Raki mamili kami ng cute na driver para landiin na namin along da way.




Haynaku, 2 days na kaming namimili, wala pa rin, kaya sumakay na kami.




And after 30 minutes, we reached Limketkai Mall na according sa Utopia research ni JR ay isang "hunting ground" ng mga boylets!




















Hongtarush ng peg ng mall devah!



'Pag puno na ang parking sa labas, pwede ka ring mag park sa loob!




Ansabeh ng Isetann Recto ha? Isama mo pa ang Harrison Plaza!




Friendship: "Gagah, display unit yang carlalu na 'yan!"



Me: "Hahaha! Ay ganun ba? I thought nag-park lang sha. Teka Friendship, bakit nandito ka? Devah, naiwan ka sa Maynila dahil hindi mo magawang iwan ang iyong barely-legal na yummy boylet na obviously ay gusto ko ring tikman?!?"













Friendship: "Ay oo nga pala!"




At nag auto-evaporate ang apparition ng echoserang baklita.




Napapansin namin na pinagtitinginan na kami ng mga locals ni Raki.



Is it because of my enchanting beauty? Malamang!




So, text kami ng text kay JR regarding our whereabouts.




Dumating din ang bakla after 15 minutes.




Nakapan-jogging outfit ang bruha.




At dahil sa 1 hour and almost 30 minutes na byahe, kami na ang may jetlag. Hahaha!




Kaya nagkayayaan munang kumain muli.... this time sa mas shusyaling restaurant ng NAIA Terminal 3 airport.




Lumafang ang 3 global beauties sa McDo. (Limketkai Mall)




:)