Sasambahin Mo Sza!




Nag-paalam na si Dexter.
Aalis na daw sya ng compound.
Sa bahay ng kuya nya sya lilipat.
Sa Novaliches.
Ang layo ng exile.
Nag-trial uwian muna ang brouha from his Ayala office at sa bahay ng kuya nya sa Novaliches.
After one week… decided na syang mag-uwian ng Novaliches.
At bakit?
Aliw ang gagah sa pag-sakay ng MRT.
Kahit masikip.
Kahit siksikan.
Kahit halos fez to fez na sila ng mga fellow commuters nya.
Nalalapastangan daw sya sa MRT.
Kung sino-sino daw ang humihipo at sumasalat sa kanya.
Hipuan sa umaga, pag-pasok.
Hipuan sa hapon, pag-uwi.
Ang saya-saya daw.
Ang sarap-sarap.
Pootah.
Na curious aketch.
Eh di kahit wala naman akong gagawin sa Quezon City, sumakay ako ng MRT.
Sa Magallanes station aketch sumakay - northbound.
Gorabels na sa Trinoma.
Gaya ng kwento ni Dexter, sa pinaka-dulo ng train ang pwesto ko.
Doon pa lang siksikan na.
So isiniksik ko ang mura kong katawan sa grupo ng mga kalalakihan.
Andaming tao.
Para kaming sardinas.
Hindi lang fez to fez ang drama. Katawan sa katawan din mga ateh.
Anuhbayan!
Ilang sandal pa…
May naramdaman akong kamay.
Itetch na ba ang sinasabi ni Dexter?
Dumantay ang kamay sa harapan ko.
Wiz ko know kung kaninong kamay itetch.
Pero na-discover ko na ‘yung lalaking naka-office uniform ang nagma-may-ari ng kamay.
Pasok na sa general standard ang qualities ng hombre.
Siguro nahalata nyang walang violent reaction from my part kaya mas nagging marahas sya.
Gumapang ang kanyan kamay.
Dinunggol-dunggol.
Pinindot-pindot.
Oh Em Gee!
Totoo nga!
Nalalapastangan na din aketch.
Gusto kong sumigaw ng “Wag po!!! 'Wag pOuhhhhhhh!!!!!!!”
Pero tanging “Ohhhhhh…..” lang ang lumabas sa aking bibig.
Wala akong lakas ng loob lumaban Charo.
Pansin ko ang isang lalaking napangiti dahil natunugan nya ang nagaganap. At tila gusto pa nyang maki-join.
Naging marahas ang kamay.
Hindi sya makuntento at pilit ipinapasok sa loob ng shorts ko.
Pootah ka kuya!
‘Wag po talaga…..
Pero anong laban ko?
Isa lang akong inosenteng nilalang na napapaligiran ng mga manyak.
Choz.
Bakit ganun sila?
Bakit nila nagawa ‘yon?
Parang ang hirap paniwalaan.
Pero nangyari sa akin.
Na-abuso ako.
Nayurakan ang dangal ko….
Ang puri ko…
At naramdaman ko sa sarili ko,
Na ang dumi-dumi ko na.
And yes, na-molestya ako back and forth.
…………………………………..
Dagli akong naligo pagdating sa bahay.
Kinuskos ang bawat bahagi ng balat na nadikitan ng mga makasalanang palad.
Kulang na lang ay magdugo ito sa tindi ng kiskis ng loofah. (sushyal noh?)
Dahil sa pamamagitan non ay tila nanumbalik ang aking nadungisang dangal.
Kahit sandali ay tila nanumbalik ang respetong inilaan ko sa aking sarili.
Naupo ako at nag-isip.
At matapos ang ilang sandali ay kinuha ko ang dyaryo.
Pumunta sa classified ads section.
At naghanap ako ng room for rent sa Novaliches.... o kahit saan sa Q.C.
Lilipat na rin aketch.
MRT daily na ‘toh!!!
Choz.
Hiyang na ako sa skinhead. Unang-una, madalang naman yata ang baklang kalbo kaya in a way, panakip hinala rin yan.
Isa pa, wash and wear. Walang susuklayin at walang styling.
Sa cheappanggang barbershop lang naman aketch nagpapa-gupit.
Kasi naman wala namang ibang gagawin kundi ahitin ng makina ang ulo ko eh magpapa-sosyal na salon pa ba ketch? Hindi na noh. Sayang lang ang moolah.
Sa favorite barbershop ko ay ok naman. Libre na ang masahe, libre pa ang hipo. Hihihi! Basta ipatong mo lang ang kamay mo sa arm chair eh, iki-kiskis na ni kuyang barbero ang kahindigan nya sa likod ng kamay mo. Bahala ka na lang namnamin ang tigas ng tarugs nya. Choz.
So gora na akey sa barbershop. Pero disappointed aketch. Wala si kuyang suki. So pumatol na ako sa available na barbero. Hindi ko sya type kaya ipinatong ko na lang ang kamay ko sa hita ko. Choz.
Barbero: “Anong sa atin kuya?”
Me: “Pwede bang i-rebond tapos lagyan mo ng highlights na blonde?”
Barbero: “Niloloko mo naman ako eh ang iksi-iksi ng buhok mo.”
Me: “Eh yun na nga kuya, ang iksi ng buhok ko, sa tingin mo ano pa ba pwedeng gawin dyan…. Kulutin?”
Barbero: “Gusto mo i-shave natin? Zero."
Me: “Ah eh, sobra naman ‘yon. Numero uno lang.”
Barbero: “Ok.”
Natapos din naman ang gupitan ng walang nagaganap na hipuan ang session namin. Nung masahihin nya ang likod ko, ramdam ko ang galit sa loob nya. Ang sakit ng masahe ng gago. Hahaha!
At dahil dyan, P5.00 ang tip nya. P45.00 kasi ang gupit. Kaya hindi ko na kinuha ang sukli ng binayad kong P50.00. Oo, ako na ang generous.
So, sakay na aketch ng jeep pauwi. Ewan ko ba, tuwing sasakay na lang ako ng jeep ay tila may nagaganap na kamalasan. Pero kiber. Today is my day and I will not let anything chaka goes along the way.
Pag-upo ko ng jeep, may kasunod pala akong pasaherong sumakay at naupo sa tabi ko.
Amfootah, kung maka-bukaka ng hita akala mo sinlaki ng pakwan ang betlog nya.
Kainis.
Akala ko naman aayos sya ng upo pero talagang nakabukaka lang sya.
Gusto ko syang kausapin at sabihing…
“Ateh, tomboy ka. Wala kang itlog na mai-ipit kaya pwede ba, konting kipot naman ‘yang hita mo.”
Ako nga na sinlaki ng makopa ang bayag ay hindi bumubukaka ng ganon no?
Ah este, wala nga pala akong bayag, clitoris lang. Hihihi!
Haaay, hindi na lang ako kumibo. Napilitan tuloy akong kiputan ang pagkaka-upo at ipitin ang aking itlog na maalat. choz.
Peron ng mas ibukaka pa nya ang hita nya, aba, lumaban na rin ako at ibinukaka ko na rin ang hita ko. Tagisan na lang ng pagbukaka.
Anyway, ayoko ng basagin ang trip nya. Kung feeling nya ay may itlog nga sya… then let it be.
Dedma ko na lang ang timberlu. Nilabas ko ang iPod touch ko at nagsimulang makinig ng music. I was minding my own habang binabasa ang lyrics sa screen ng aking iPod.
“Tsamina mina eh eh
Waka waka eh eh
Tsamina mina Zangalewa
Anawa aa..”
Syempre yung ulo ko nagsi-sway habang inaawit yan. Hahaha!
Buti na lang, malapit lang ang bababaan ni bukakang tomboy kaya lumuwag na sa jeep. Hihihi!
At pagbaba nya, doon ko nasilayan ang lalaking qualified tumikim sa aking sought-after na puri.
Isang lalaking naka motorsiklo ang sumunod sa jeep na aking sinasakyan. Amfootah, ang sarap paliguan ng halik na basa.
Umusod ako ng upo malapit sa dulo ng jeep para mas masilayan ko sya.
Naka- sando at shorts lang ang papa. Mga 21 years old. Fresh meat!
Haayyyy….. gusto kong sabihing…
“Pwede ba akong umangkas?”
Syempre hindi ko sinabi. Siguro kung ako si Orally (Bien), baka ginawa ko nga.
Napatingin sya sa akin at nakita nyang nakatitig ako sa kanya.
Na-conscious ang papa at napangiti.
Eh syempre, ngiti rin ako.
Oo, nag-ngitian kami. Hihihi!
Binasa ko ang labi ko at kumindat.
Napatawa sya.
Alam ko na parang ang landi-landi ko nong oras na ‘yon. Pero katwiran ko, hindi naman nya ako kilala at hindi ko rin naman sya kilala.
At higit sa lahat, whiz ako know ng mga passengers ng jeepning itetch.
And then nag-overtake na si papa.
Haaay…naiwan ang puso kong duguan. Char.
Hihihi!
Kinikilig pa rin ako actually. At napapangiti ako sa sarili.
Hayyy… ang gwapo nya, sayang.
Tapos napalingon ako sa katabi ko sa kanan.
POOTAHHHHH!!!!
Si Ramil! Isa sa mga neighbor ko sa compound!
Nakangiti sa ‘kin. Ngiting parang may alam.
Alam ko na alam nya ang kalandiang kagaganap lamang.
Nakita nya ako.
Pootah!
Me: “Kanina ka pa?”
Ramil: “Oo.”
Ang tanga ko lang mag-tanong. Obvious na natataranta ang malanding gagah.
That was so uncomfortable.
Pumara ako bigla.
Ramil: “Bababa ka na?”
Me: “Ah oo, may dadaanan pa kasi ako.” Kahit wala.
At humarurot na ang jeep.
Hinintay kong makalayop at naglakad-lakad ako.
Doon ko na-realize….
Malas talaga ako sa jeep.
Haiissst.
Well, maliit lang ang Libertad. Sana magkita kami uli ni papa.
Pramis, kahit hindi nya hilingin…. Ibibigay ko na.
World Peace!
Recent Comments