After graduation, nagtrabaho aketch bilang isang management trainee sa isang restaurant sa Greenbelt. Noong una, ayoko na sanang magtrabaho dun kase alilang-alila ang dating ko.

Hindi na ako nadala sa experience ko sa Jollibitch nung college.

Heniway, in terms of compensation, ok naman. Above industry rate ang paysung at maraming benefits. At saka experience ang habol ko.

Ang ayoko lang, eh sirang–sira ang social life mo pag nasa resto ka. Kasi ba naman night shift aketch at may work din on weekend pati holidays. First time ko nga nag Christmas at New Year na mag-isa lang sa apartment after my shift.

Para akong shunga na nag-moment nun. Nung Christmas eve, bumili aketch ng lechon manok, cake, crispy pata, wine at pancit tapos mag-isa lang ako. Kinarir ko talaga ang pag-e-emote.

Crayola to the max ako while lumalafang ng hita ng baboy.

Kasi malungkot naman talaga and gusto ko lang talagang mag-emote. Opportunity ko na kaya iyon mag Lovingly Yours moment ng walang magsasabing

“Day, ang arte mo.”

After New Year, ready na aketch mag-resign at mag-bagong carreer. Balak ko sanang mag showbiz. Hihihi! Joke lang mga vakla.

Kaso, noon ko nakilala si Dencio. Isa syang server. Bagong lipat sya sa branch namin mula sa isang branch na nag-sara. Kinilig in an instant ang gelatinous na puso ko.

Ako ang na-assign mag-orient sa kanya.

Ang gwapo ng kanyang mukha.

Ang tamis ng kanyang ngiti.

Ang kisig ng kanyang mga bisig.

Ang fresh ng kanyang hininga.

Ang laki ng bukol nya…

Yes dear sisters, Felix Bakat sya sa kanyang black pants. Very promising ang kanyang future. Nadi-distract aketch tuwing nagagawi ang aking mga mata sa bukol na ‘yon.

Since wala syang masyadong kakilala, aketch ang nagsilbing punong-abala. Kinarir ko ang pagiging mentor. Minsan hinahawakan ko ang braso nya, ang likod nya… Haaayyyy…..

Since pamintang pinong-pino ang drama ko noon, ay hindi ko magawang landiin ang lalaking pumukaw sa nahimlay kong pagka-babae. Hanggang isang araw, naglakas loob akong i-text sya gamit ang personal number ko.

Me: “Hello.”

Dencio: “Who u?’

Me: “Your secret admirer.”

Dencio: “Sino ka nga?”

Me: “Eh secret nga po eh.”

Dencio: “Wala akong time makipag-lokohan.”

Me: “Hindi kita niloloko.”

Dencio: “Bakit ayaw mong magpakilala?”

Me: “Nahihiya kasi ako. Baka magalit ka ‘pag nalaman mo kung sino ako.”

Dencio: “Bakit, ka-kilala ba kita?”

Me: “Yup.”

Dencio: “From work?”

Me: “Yup.”

Dencio: “Cindy?”

CINDY? Punyetero! Napagkamalan pa ‘kong ang malanding hitad na kapwa nya server. Excuse me, pekpek lang ang lamang sa akin ng babaeng yon… at saka dyoga pa pala pero ‘yun lang dalawa na ‘yon. Yun lang! Ni hindi nga maganda ang bruha.

Bitter?

To the max.

Hindi na ako nag-text back.

Kinabukasan, napansin kong magiliw sya kay Cindy. Ang cinderellang mukhang Hunchback of Notre Dame sa laki ng dyoga. Baliktad nga lang. At ang kire,! Ang kire-kire! Nakikipaglandian din kay Dencio ko. Gusto ko silang pag-umpugin.

Ilang araw silang nag-landian at obviously may pinatutunguhan ang kanilang harutan. Mga taksil! Hmmmpp!

Sinabi ko sa sarili kong ibabaling ko sa iba ang aking atensyon. Ang kaso, wala ng iba. Puro froglets na!

Oh my Dencio!

Tumamlay na naman ang na-imbyerna kong beauty. Hindi na naman ako happy. It’s time to move on. Nag-file aketch ng resignation which will take effect one week after.

Though nag try yung boss ko na i-convince akong ‘wag munag mag-resign, sinabi ko na lang na decided na talaga aketch. Naghihintay na ang Star Cinema at Regal Films sa pag-launch ng aking career.

Pero she insisted na sumama aketch sa company outing namin na naka schedule na that weekend.

Kahit ayoko sanang sumama, join na rin aketch. Despidida na rin daw.

Pagdating sa venue, ang gulo. Kanya-kanyang galaw ang mga staff. Set-up agad ng videoke at table para sa inuman. Around 25 kami.

Iniwasan ko talaga na mapadikit kay Dencio at sa boobitang Cindy. Naki-halubilo na lang aketch sa ibang staff. Nung nasa vieoke kami, dumating yung dalawa kaya nag-excuse aketch. Pumunta aketch sa nagba-barbecue. Sumunod pala ang Dencio para kumuha ng barbecue kaya layo na naman aketch.

Bandang alas dos na ng madaling araw at unti-unti ng nagsisipag-tulugan ang mga tao. Alam kong hindi aketch makakatulog dahil namamahay aketch kaya nag-lublob na lang aketch sa pool kasama ang isa pang babaeng management trainee rin.

Hanggang nag-paalam na rin ito at naiwan akong mag-isa.

Inaliw ko na lang ang aking sarili habang nagsu-swimming kasabay sa pag-kanta ng

“Up where they walk, up where they run..

Up where they stay all day in the sun

Wanderin’ free – wish I could be

Part of that world….”

Ariel na Ariel ang dating ko no’n.

Ariel, yung sirena sa Little Mermaid.

Hindi Ariel Ureta.

Nagulat na lang aketch ng may nag-splash. May nag-dive sa pool. Papalapit sa aking sumisid ang nag-dive. At sa harap ko umahon.

Who could it be?

Si Dencio pala.

Naglakad ako palayo pero hinawakan nya ang aking braso.

“Sandali.” Sabi nya.

Nilingon ko sya. “Bakit?” Tanong ko.

Dencio: “Bakit mo ‘ko iniiwasan? Galit ka ba sa ‘kin?”

Hindi ako sumagot.

Dencio: “Galit ka nga no? Ano ba kasalanan ko?”

Me: “Wala. Oh bakit mo iniwan si Cindy? Baka hanapin ka non?”

Dencio: “Tulog na sya. Nalasing eh.”

Me: “Sige, alis na ‘ko.”

Hindi pa rin nya binibitawan ang braso ko.

Dencio: “Sandali lang. Bakit ka ba umiiwas sa kin?”

Me: “Wala ‘yon, hindi ako galit sa ‘yo.”

Dencio: “Ows! Hindi mo na nga ako sinasabayan mag-break eh, hindi mo na ‘ko pinapansin, tapos gaya ngayon iniiwasan mo na naman ako.”

Me: “Wala nga ‘yon.”

Dencio: “Sige na please, gusto kong malaman.”

Me: “Ang alin?”

Dencio: “Kung bakit mo ‘ko iniiwasan.”

Hindi aketch makatingin sa kanya ng diretso. Baka i-gupo ako ng feelings ko. Tumingin na lang aketch sa ibaba. Haller? Bakat na naman ang titi nya. Bakit ba laging tingaro ‘yang burat na ‘yan? Baling uli ng tingin sa iba. Sa mga puno.

Me: “Eh kung hindi ko sabihin sa ‘yo?”

Dencio: “Please? Ikaw ang ka-close ko sa lahat tapos nag-iba ka na. Sabihin mo sa kin, kahit ano, tatanggapin ko.”

Me: “Eh mamaya n’yan ikaw pa magalit sa ‘kin pag sinabi ko sa yo.”

Dencio: “Huh? Bakit? Promise hindi ako magagalit sa ‘yo, sabihin mo lang.”

Me: “Naaalala mo ‘yung nag-text sa ‘yo about two weeks ago?”

Dencio: “Alin don?”

Me: “Yung nagsabi sa ‘yo na crush ka. Galing sa secret admirer mo.”

Natigilan ang Dencio. “Ikaw ‘yon?’

Me: “Ako nga.”

Dencio: “Hindi ko alam. Pero teka, bakit ako?”

Me: “Hindi ko rin alam kung bakit ikaw.”

Natuturuan ba ang puso? Kung pwede lang, ginawa ko na. Tao lang akong nagmahal. Tao lang akong umibig. Hindi ko ginusto kung kanino man titibok itong fragile na puso ko. Dahil kung may ibang choice, ginawa ko na para hindi ako masaktan! Pero syempre, sa isip ko lang ‘yan. Drama lang ba ‘teh.

Dencio: “Crush mo talaga ako?”

Me: “Oo nga, at ngayon, nahihiya na ako. Akward na. Sige mauna na ‘ko.”

Dencio: “Wag ka munang umalis.”

Me: “Bakit pa? Sinabi ko na ah.”

Dencio: “Mag-usap muna tayo.”

Me: “Ano pa pag-uusapan natin?”

Dencio: “Kahit ano. Basta samahan mo lang ako dito.”

Kinilig ang hasang ni Ariel. Marami kaming napag-usapan ni Dencio. Tungkol sa buhay nya at sa buhay ko. Totoong sila na ni Cindy pero parang nag-lalaro lang daw silang dalawa. Napansin nya yata ang mga tingin ko sa kanya.

Dencio: “Crush mo talaga ako?”

Me: “Oo nga. Ang kulit mo. Gwapo ka nga, may pagka-tanga ka naman.”

Dencio: “Ah ganon? Pwes, hindi mo ko matitikman nyan.”

May ganon? At bakit nagawi sa tikiman ang usapan? I smell something fishy! And I’m not talking about my fins and tail.

Me: “Bakit naman kita titikman? Crush nga kita pero hindi ako namimilit tikman ang taong ayaw magpa-tikim.”

Dencio: “Ay, ako gusto ko pinipilit ako…. ng konti. Hehehe!”

Me: “Lasing ka lang.”

Dencio: “Hindi ah. Ano? Pipilitin mo ba ako? Tulog na sila lahat.”

Me: “Pagkatapos ano?”

Dencio: “Eh di pagkatapos, parang wala lang. Mag-kaibigan pa rin tayo. Alam mo naman na babae pa rin hanap ko. Pero para sa ‘yo, magpapatikim ako. Hahaha!”

Papatol ba ako?

Ang shunga-shunga ko naman kung hindi! Kamutin ang kati.

At naganap nga ang hindi ko ini-expect mga ditse ng gabing iyon. Saksi ang buwan at mga bituin sa naganap. Dahang-dahang iginupo ang aking mga tuhod. At aking natunghayan ang lihim na nagkukubli sa likod ng pinagpapantasyahang bukol.

Ang masasabi ko lang mga ateh…

MASAKIT SA PANGA!

Hindi ko na inintindi ang TMJ ko at mega lafang sa karneng nakahain sa aking harapan. Gamit ang mga labi, dila at laway ay vonggang vonggang ipinalasap sa mortal ang isang bagay na hindi nya kailanman mararanasan sa isang gurl. Hindi ko na care kahit mag lock jaw. Sagad to the last centimeter ang drama. Todo halinghing naman ang Dencio.

Nang malapit na sya ay walang patumanggang kinarir ang pag-kadyot sa aking angelic face.

Nilabasan ang mama.

At ng matapos, sya’y hapong-hapo. Todo hingal ang gago. Alangan naming idura ko sa pool ang milk of human kindness kaya nilunok ko na rin kasabay ng aking pride.

Todo compliment ang damuho. Ang galing galing ko daw. Kulang nalang ay pumalakpak sya sa aking performance.

Lupaypay ang kanyang junior na halos hindi umurong ang haba.

Nilaro-laro ko ‘to kasabay ng matamis nyang ngiti.

Ang sarap sarap ni Dencio at according to him, naunahan ko pang tumikhim ng kanyang mighty meaty hotdog ang bangengeng Cindy.

Muli akong lumangoy sabay awit….

“When it’s my turn?

Wouldn’t I love, love to explore that world up above?

Out of the sea

Wish I could be

Part of that world…”